Roman kahramanlarının ruh hallerini yansıtmak amacıyla kullanılan bir
yöntemdir. Kahraman karşısında biri varmış gibi kendi kendine konuşur.
Kimi kurgusal metinler kahramanların söylemsel düşüncelerini
canlandırmayı da üstlenebilir. Bunun için de değişik tiplerde aktarılan
söyleme başvururlar.
İç Diyalog, bir anlamda “iç monolog”a benzer. Roman kahramanının,
doğal olarak içinde bulunduğu psikolojik duruma göre, kendi kendisiyle -sanki
karşısında birisi varmış gibi- konuşması, tartışmasıdır. ‘İç Diyalog’u
şekillendiren cümleler, gramer kurallarına uygun olarak vücut bulur. Cümlelere,
genellikle konuşma havası hakimdir. Cümleler, kişinin o anki psikolojisine
göre, telaş ve heyecanına, sevinç ve kederine göre şekillenir ve öylece
okuyucuya yansır. ”
